شنبه‌ ای که نخواهد آمد.

همه ما حداقل یک بار تجربه به تعویق انداختن کارها را داشته‌ایم.

کاری که باید انجام شود اما به دلایل مختلف آن را به فردا موکول می‌کنیم و به خودمان می‌گوییم “از شنبه شروع می‌کنم”.این عادت، که در روانشناسی به آن اهمال‌کاری گفته می‌شود، ریشه‌های عمیق‌تری از آنچه در ابتدا به نظر می‌رسد دارد.

چرا بهانه “از شنبه شروع می‌کنم” را می‌آوریم؟

با گفتن “از شنبه”، ما در واقع یک مرز زمانی خیالی ایجاد می‌کنیم که به ما اجازه می‌دهد تا در حال حاضر کاری انجام ندهیم.

این مرز زمانی، ما را از فشار روانی انجام دادن کار در لحظه رها می‌کند. اغلب کارهایی که به تعویق می‌اندازیم، کارهایی هستند که انجام آن‌ها برای ما سخت یا ناخوشایند است.

با گفتن “از شنبه”، ما در واقع به خودمان فرصت می‌دهیم تا از انجام آن کار اجتناب کنیم.

علاوه بر این، با ایجاد یک برنامه جدید (از شنبه شروع کردن)، ما احساس می‌کنیم که بر اوضاع کنترل داریم و می‌توانیم هر زمانی که بخواهیم کار را شروع کنیم.

این احساس کنترل، به ما آرامش کاذب می‌دهد. گاهی اوقات، بهانه “از شنبه شروع می‌کنم” صرفاً یک بهانه برای تنبلی کردن است. ما می‌خواهیم از انجام کار اجتناب کنیم و به دنبال دلایلی برای توجیه این رفتار خود هستیم.
اما به تعویق انداختن کارها عواقب ناخوشایندی نیز دارد. افزایش استرس و اضطراب یکی از آن‌هاست.

هرچه بیشتر کارها را به تعویق بیندازیم، استرس و اضطراب ما بیشتر می‌شود. این مسئله به نوبه خود بر سلامت روان و جسم ما تأثیر می‌گذارد.

همچنین، به تعویق انداختن کارها باعث کاهش بهره‌وری می‌شود. وقتی کارها را به آخرین لحظه موکول می‌کنیم، مجبور می‌شویم با عجله و تحت فشار کار کنیم که این امر منجر به کاهش کیفیت کار و افزایش خطا می‌شود.

از طرفی، عدم انجام تعهدات و به تعویق انداختن کارها می‌تواند به روابط شخصی و حرفه‌ای ما آسیب برساند. اعتماد دیگران را از دست می‌دهیم و ممکن است فرصت‌های مهم را از دست بدهیم.

علاوه بر این، به تعویق انداختن مداوم کارها می‌تواند اعتماد به نفس ما را کاهش دهد و احساس ناتوانی در ما ایجاد کند.
خوشبختانه راهکارهایی برای مقابله با این مشکل وجود دارد.

تعیین اهداف کوچک و واقع‌بینانه، ایجاد یک برنامه روزانه، استفاده از تکنیک‌های مدیریت زمان، تغییر محیط کار و جستجوی کمک از جمله این راهکارها هستند. با استفاده از این روش‌ها می‌توانیم عادت به تعویق انداختن کارها را ترک کرده و به زندگی پر بهره‌تری دست پیدا کنیم.

به یاد داشته باشید که غلبه بر این عادت نیاز به صبر و تمرین دارد. اما با پشتکار و تلاش می‌توانیم بر این چالش فائق آمده و به موفقیت‌های بیشتری دست پیدا کنیم.